Yavaş yavaş yok olsa yarınsız umutlarım.
Erisem alevi kalana dek mumun.
Sadece ateşi kalsa yaksa canımı.
Hatırlatsın bana ben olduğumu.
Eriyip yok olsam bir mum gibi.
Bitiyor ömrüm çöktü dizlerim.
Bu şehirde yağmur altında dolaşılır
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren
Devamını Oku
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren




Etkileyici bir anlatımla kaleme alınmış olup, hüznün ağır bölgesiyle gölgelenmiş olan bu şiir için sizi kutluyor, listeme alıyorum.
Eriyen mum yerine ayna olsaydı karşınızda, gözlerinizin daha iyi görmesi için o ışığın aynadaki suretinizde olması lazım ki bunun için de mum gerekmiyor, gerekmemeli elbette...
Yüreğinize sağlık, kutluyorum sayın Selma Doğan..., saygı ile .
Yüreğine ve daha birçok şeye noktalamasız yazmak için bu şiir iyi bir baaşlangıç.
Acıya çalmasına karşın elit bir şiirsellik...
İlgiyle okudum.
Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Mum eriyip biterken çevresini aydınlatır. Tamamen eriyinceye kadar alevi aynı işiği vermeye devam eder. Biz insanlar da ömrümüzün sonuna dek -ama uzun, ama kısa- yaşama dört elle sarılmalıyız. Asla teslim olmamalı. Hüzünlü şiirinizi beğeniyle okudum. Yüreğinizi ve şiirinizi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta