dağın zirvesin de küçük büyüklü
eriyip muhakkak karlar da gider
ulan olacaktı heybesi yüklü
kaçar ise eşek narlarda gider
helvanı saat dört geçe beşi kar
ve olma hayatta kurt kuşa şikar
yanarak tutuşur bünye aşikar
ansızın bir ışık parlar da gider
gereksin korumak için havla da
bahçeni hep çalı ile avla da
aksi hal mülkiyet kalmaz tavlada
pulların yanın da zarlar da gider
dünya bir cennettir benzer irene
mühim olan dikkat etmek trene
hemzemin geçitte basma frene
dikiz aynası ve farlarda gider
ampül satar geçmez sarf kırk amperi
üst geçidin orda bir ilham peri
açık unutma ha sakın damperi
maazallah ön camdan fırlarda gider
fakir hatırlatıp yareler deşme
yar sende yaşarken kabrimi eşme
ağlarım gözleri hep iki çeşme
elin de bir şiir zırlar da gider..
Kayıt Tarihi : 2.1.2014 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/02/eriyip-muhakkak-karlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!