Lapa lapa kar yağarken üzerime,
Ellerimle tuttum tanelerini,
eridiler...
Tıpkı senin gibiydiydiler...
Beyaz tenin,aydınlığın, güzelliğin...
Gülüşlerin gibiydiler...
Zariftiler senin gibiydiler...
Aylardan ocaktı,
günlerden yanlızlık,
kalbimde derin bir umut,
bitmek bilmeyen sabrım...
Mutluyum seni düşündüğüm zaman,
vakitsizce her anımda oluyorsun,
her zayıf anımda...
Dalıp dalıp gidiyorum boylu boyunca uzayan yokluğuna...
Bir şirin sonunda kayboluyorsun ellerimde eriyen kar taneleri gibi...
Kayıt Tarihi : 24.1.2013 11:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öyle
![Arzu Saim](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/24/eriyen-taneler.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)