Aynalar tanımaz olmuş bu vakitsiz halimi,
Bakışlarım sensiz sanki birer tırsak acemi,
Öyle bütünleşmişim ki yokluğundaki varlığınla,
Gülüşlerim gelmiyor artık aynalara samimi.
Dökülmüş saçlarım aynada teselliden mahrum,
Karşına çıkamayacak vaziyette biçare yorgunum,
Köşe başındaki kütüphane misaliyim sessiz ve dolu,
Bir ben varım içinde, ben de zaten yokum.
Kayıt Tarihi : 23.12.2021 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!