Eriyen Gözler Şiiri - Musa Takçı

Uzayan bir yol
Solan bir yaprak
Ve kaybolan bir hayata sual sormalı

Kabuğunu kıramayan
Civcivler alkış çalıyor
Hayatın acımasızlığına
Nedir acaba
Benimin ensesine vurulan
Tokmakların mazereti

Duyulan mutluluklar
Özlemi duyulan her şey
Ve bir kadının cazibesi
Ne yazar acaba
Boğulsak
Güya istediğimizi zannettiğimiz
Bu sevinçlerde

Aldırma
Alışıldı artık
Çok beklenildi
Bomboş ufuklara bakılarak
Kalplerimiz pas tuttu
Unutuldu
Bir heyecanla gözümüzü diktiğimiz idealler
Ve eridi
Sonsuzluğa uzanan gözlerimiz