Ne de mahir kesiyor taşı,
Erivanlı taş ustası.
Karar veremiyor bir türlü,
ne yana kayacağına,
üzerine konan minicik yağmur damlası.
İşte o kadar kusursuz,
o kadar usta işte.
Sonra;
Elinde bir çırpı, bir şakul ipi.
Örüyor duvarları, evleri, kemerleri.
Ve şehir diyor topyekûnuna.
Ve haritada en sağa koyuyor;
Şehr-i Serhat’i.
Kuyum işinde de gösteriyor aynı mahareti.
Taş gibi kesiyor ziyneti.
Ne de kusursuz işliyor elması.
Ne de olsa,
Erivanlı,
Kesme ustası.
Ama
Yürek
Taş
Değil.
Kayıt Tarihi : 20.11.2022 04:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!