Erittin Beni Sen Şiiri - Münevver Düver

Kar atıyor, tane, tane yüreğime
Bitiyor aşkım eriyor yavaş, yavaş
Sana olan sevgim tükenip gidiyor
Sevgi aramaya gerek yok sevdiğim
Bunu sen yaratıyorsun, bahanen olmasın

Seni sevmekle suç mu? işledim ben
Seni görmek günahım mı? oldu benim
Seni görmeden de güzel yaşıyordum ben
Yalnız hayatım bomboştu o zaman benim
Hayatımı doldurmanın cezası da bu mu? Oldu

Hayatımı doldurdun güzümü güldürdün sen
Ocağımı yaktın, çiçeğimi açtırdın sen
Kendine bağladın, evimi şenlendirdin sen
Yorganım oldun, yatağımı ısıttın sen
Sonunda kalbimi kırdın ruhumu söndürdün sen

Aramıza başkalarını soktun, üzdün beni
Yaşamımı bitirdin, ruhumu kararttın benim
O da yetmezmiş gibi, yanımda konuştun onunla
Yüzsüz olup çıktın, o masum duruşunla
Alt üst ettin hayallerimi, erittin kalbimi.

06.03.2004
Huzurkent / Kadirli
Cumartesi Saat.11:25