Karlı bir yalnızlığın ufkunda dolanıyorum...
İçimi ısıtan 'kör' güneşte...
Gözlerimden süzülen 'aşk' yaşlarım...
Ilık ılık vuruyor ellerime...
Dona kalmış 'sözlerim' ardın sıra...
Boğazımda düğüm düğüm 'aşkınla'...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Manasız bir 'aşk' olunca 'hiç' olması gayet normaldir..
hic ugruna olsaydi sayfallar bos kalirdi ..!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta