Erişilmez Sevgili Şiiri - Ayfer Aydın

sana ağır mı geldi bu sevdam,bırak ben taşırım kendimi, taşıya bildiğim yere kadar.
iki kişi mi olması gerekiyor,bir aşkı delicesine yaşamak için,var git sevdiğim,,, ben seni sensizde yaşar kendimi sensizde şımartırım.bir sevgiliye söylenecek en şımarık sözcüklerle...
yalanlarla dokunma gönlüme beni değil bende ki seni kirletir ellerin,dillerin.hem ben alışkınım sensizliğin besteleriyle çalan nağmelere eşlik etmeye,senle olsa güvtesi değişir nağmelerimin..
var git sevdiğim ben seni sensiz de yaşarım,,ben beni sensizde büyütürüm,emeklemeye başlayan çocuk gibi ilk adımlarım...
mutluluk bana gökkuşağı kadar uzak,bakınca tutacakmışım gibi ama ben koştukça o kaçıyor.önceleri acı veriyordu bu durum şimdi ise alıştım,hatta zevkli bile olmaya başladı.yanlız kalan bir çocuğa oyun arkadaşı oluyor..var git sevdiğim,düşsem de ben kalkarım ve sararım kanayan dizlerimi inan bana alıştım ben kaybolan vapurun arkasında bakıp el sallamaya
elveda elveda erişilmez sevdiğim
hoşcakal hoşcakal erişilmez sevdiim....

AYFER AYDIN