Erişemediğim kumpas Şiiri - Senem Erdem

melankolik bir kadın var içimde
vedaya hazırlanan bir bahar gibi
iple çektiği günlerin gelişini
bekler pencerenin önünde

kanmışım uzun uyulara
sensiz dalmam bir daha
ömrün eteklerinden tutup
çekecekmişiz azıcık yakınımıza

huzursuzluğa uzun tembihlerden sonra
bir daha düşünerek arayacakmışız
kaybolan toplu iğnelerimizi

neden gözlerim yaşarıyor
bulut bey!
öyle bakma
ben değilim yağmur bombasını atan
söylene söylene tepesini attırdn ya şafağın
kıskançlık geldi ait olduğu
göğüs kafesine otağını kurdu

bendeki lütuflarda geri çekildi
pişmanlık duyarak
nereden çıkardım seni bilmem
aklımın ermediği derinliklerden
ne güzel vazgeçmiştin gelmekten
uyku arasında canın kavgamı çekti
yada mantığın benimle çatışmaya

bu dönüş hayra alamet değil
seziyorum erişemediğim bir kupaass var
bu işin içinde çözemiyorum
karar mı verdi