Eriş be gülüm Şiiri - Nurullah Muslu

Eriş be gülüm hasretin katmerleşti yanıyorum,
Her nerede çiçek görsem inan seni sanıyorum,
Aşkın kor oldu kalbimde hıçkırarak ağlıyorum,
Bırakma garip gönlümü kalmayalım ayrı ayrı
Göz yaşlarım sele döndü yeter artık gel gayrı.

Eriş be gülüm tenim toprak olmadan,
Gönül köşkümüze,o baykuşlar konmadan,
Sevda tepelerinde güllerimiz solmadan,
Bırakma garip gönlümü sonsuza dek çağlasın.
Aşkın sonsuzluk bağıyla, gönlümüzü bağlasın.

Eriş be gülüm yeniden kurulsun dünya,
Gerçeğe dönüşsün ne olur o pembe rüya,
Gecemin,gündüzümün sahibi ey tatlı hülya.
Bırakma garip gönlümü al senin olsun,
O sıcacık gül sinene, aşkın saadeti dolsun.

Eriş be gülüm menziline, güller açsın bağında,
Sırılsıklam olayım ben; yağ ki sağanağında,
Aşk bağında yeşereyim, fışkırıp toprağında.
Bırakma bu garibi kalmasın orta yerde,
Seni, derin, derin sever, sevdası derinlerde…