Erir İçim Şiiri - Sadık Softa

Avucumdaki izler çivi yazısıdır; dillenir.
Şiirdir okurum coşkun gözlerini.
Gökkuşağı saçların, yedi veren çiçeği
Duygu akar toprağa, göz yaşlarınca ılık
Sarı başaktır duygu, sevgi körpe bir fidan
Sen uyu sevdalı yar, ben boğarım dertleri
Çiçekler yeşerirken, yol içre erir içim.

Gün buruşuk yüzünü göstersin bela gibi
Ben sararım elemin en katmerlisini
Alnımdaki çizgiler, hayat yolumdur benim
Sevgim zamana benim, severim cilvesini
Sen uyu sevdalı yar, ben duygu sancısında
Sabahlar bana güler, gül içre erir içim.

Bir curcuna, bir cümbüş, döner feleğin çarkı
Toprağa düşer bir nur, kutsal sesle karışık
Bir gelin duvağınca mahremken duygularım
Korkmayın yürekleri sevgi dolu olanlar
Sen uyu sevdalı yar, ben azap zincirinde
Günahımdan sıyrılıp, kul içre erir içim.

Yan derdine şairce, duygu dolu yüreğim
Gördüğün günlere yan, gelecek günlere yan
Sert esip yel misali, kül gibi savrulurken
Korkuluk gibi dikil, sarmaşık gibi uzan
Uzan ki, boydan boya, bir cami avlusunda
Herkes yalan söylesin: “İyi miydi? ” deyince
Sen uyu sevdalı yar, ıstırap benim payım
O zaten eski bir dost, yol içre erir içim.