Ah be gönül Şiiri - Ahmet Coşkun

Ah be gönül

Gelipte yaşlılık moral bozanda
Gençlik buharlaşıp gider kazanda
Kokladığın güller solar hazanda
Bekleme yağmuru yağmaz be gönül

Demedim mi gönül kervandan kalma
Karlı dağlar duman gözlerin yumma
Doruklar aşmış sevda kuşun humma
Hangi güneş sana doğar be gönül

Vurma efkar durmadan dağa taşa
Sen de bir köhnede sevdasız yaşa
Mazine kanma sakın gelme coşa
Pişmanlık adamı boğar be gönül

Yârmış ayakta tutmuş can yeleği
Kim bulmuş rüya süsleyen meleği
Unutma yamanmış sen şu feleği
Dertleri önüne yığar be gönül

Her bahar gül çiçek dalma ha ala
Bülbül olamazsın konmazsın dala
Şenlik görsen başlama defle çala
Bir ömre kaç sevda sığar be gönül

Coşkûnî