Erince Vuslata...? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ...

Taa baştan beri,
Gözümden akan son damladan
Bunca zaman çektiğimiz acılar hiç durmadan
Bir film şeridi gibi geçiyor kafamdan
Öyle mutluyum ki, dostlarım şimdi anlatamam.

Kimi zaman hazindim ben,
kimi zaman güldüm
Kimi zaman umutsuzca bir kenara sindim
Kimi zaman ağladım
Yağmurlar gibi dindim
Öyle mutluyum ki, dostlarım şimdi anlatamam.

Silinmiş tüm acılar benliğimden tastamam
Tüm aşkların şerbetini içsemde kanmam
Anlarsa sevenler anlar,
Onsuz yaşayamam
Öyle mutluyum ki, dostlarım şimdi anlatamam.

İkibin beşyüz ellibeş gün, seksen beş ay
Ve üçyüz altmışbeş hafta
Arlanmazca söyleniyor yedi yıl dudakta
Sevinçlerin en büyüğüydü 14 Kasım da
Sevdamla erince dostlarım sonsuz vuslata.

(14 Kasım 1992)