Erinç Şiiri - Yusuf Işık 3

Erinç

Bu gün pazar
Arsız güneşin
Kıvılcımlı dokunuşlarına
Bıraktım kendimi
Varsın geçsin başıma
Yokluğunun karasını
Göstermedikten sonra
Ne gam

İliklerime işleyen sıcaklığının
Sarhoşluğuna saldım
Bedenimin
Dokunmaya ve
Sevgiye aç
Görünen dokularını

Anlatılabilir gibi bir şey değil
Her dokunuşunda
Bir benim bildiğim
Nağmelerin dizelerinde
Gizemli bir yolculuk
Yaşıyor gibiyim

Bir hoşum bu gün
Bütün evreni
Güzelliklere bezeyip
Keyfini sürer gibi
Kapılarımı
Ardına kadar açmış da
Umutlarımı
Sevince boğmuş gibiyim

İçimdeki çocuk
Kahkahalar atmaktan
Gözyaşlarına boğuldu
Aslında benim de
Onunla koşuşturmaktan
Gülüşlerinden
Nasibimi almaktan
Hiç bir şikayetim yok

Gülüşlere de
Methiye yazabileceğimi
Düşünmemiştim hiç
Günü gelir de
Dokunabilirmişim meğer
Yüreğimden taşıp
Ellerime dökülüveren
Erinç yaşlarına...14.10.18