Erimizden Tuzak Aşmaz Şiiri - Ozan Efe

erimizden tuzak aşmaz
kargıdan yay oluşunca
eriminden azak şaşmaz
güneşten ay buluşunca

sevgi dolup ağlayınca
yarasından bağlayınca
süreminde çağlayınca
pınara çay doluşunca

gider görür gün ortası
derede kuş yumurtası
palazlanır da haftası
seviden pay yoluşunca

irem bahçe süs ağacım
yasak elmam inan acım
kaybolası mı muhtacım
delişmen tay dolaşınca

temmuz ayı eke çöker
sıcağından söke söker
şapka altın öke döker
mor fesli bay ulaşınca

ozan efem hep gözlerdi
kızından çok hep özlerdi
nerde olsa hep sözlerdi
tarladan say bulaşınca

170712denizli