Erimek Gowendi Şiiri - Yaşar Doğan

Öyle dalmışım ki
Kılım bile kıpırdamıyor
Olduğu yerde eriyen
Bir tek ben değilim sanki

Eski neşterlerin
Vınnnn diye geçerken
Ardı sıra bıraktığı arklar da
Kuru kuruya kuduruk
Kundak/ kundağa/ kargaşa

Oysa zincir vurulmuş zenci de Değildik
Dili eski asrın kilidinde Arap saçı
İyoduna yüzümüzü yasladığımız bu günde
Şavka vuran nur da kip kirli

Ne ev kaldı ne bark
İnsan böyle mi def edilir yerinden yurdundan
YAHU İnsan bu
Siz inamlığınızı neyle kıyaslıyorsunuz

Nedir kıstası?

Haydi, Oturup anlatın bize/

İşte her şey sizin
Alın da eriyen diyagenezleeri basın koyununuza
Sizin olsun her pisliği bu ekonomistlerin
Kirletmeyin sadece havamızı suyumuzu

Belki bir gün bize ve bizden
Medet ummaya gelirsiniz
Geceler içinde güne karşı
Diliniz bütün yalan yanan yağ kandili

Ezilip büzülürken bir türlü
Kafamıza geçiremediğiniz
Medeniyet çuvalına karşı
İşte o gün hangi ahırda
Durup terbiye etmeli sizi

Öyle dalmışım ki
Kılım bile kıpırdamıyor
Olduğu yerde eriyen
Bir tek ben değilim san ki

Yaşar DOĞAN / Lolan 15/10/2010