Erik Davası Şiiri - Kürşat Sungur

Ah şu haylaz çocuklar!
Eriğin irisi ordadır diye
Ağacın en tepesine tırmanmışlar
İyi de yavrum niye çıkarsınız,
İnemeyeceğiniz yerlere
Düşüp bir yerinizi kırarsınız
Söylemedim mi? kaç kere
Kuşlar bile ürkerek konuyor
O incecik dallara bakın!
Üç beş tane erik yüzünden
Sonunuz hazin olmasın sakın!
Tepesinde ağacın
Bu kavga da neyin nesi
O erik senindi, bu erik benimdi derken
Çakılıp yere
Vereceksiniz son nefesi
Sonra ne ağaç kalacak ortada
Ne dal, ne bahçe
Bir buruk erik tadı ağzınızda
Kaybolup gideceksiniz
Sessizce...