Yunus gibi koz yemeye,
Bulamadım erik dalı.
Uğrak verdim her meyveye,
Bahtımıza çattı çalı.
İçine bir yuva yaptım,
Zeytin yedim, incir tattım,
Gönüle bir zehir attım,
Peteğimde buldum balı.
Üzüm ile narda bitti,
Hurmaları yedim gitti,
Kuşlar geldi yünü ditti,
Altımıza serdi halı.
Anlayınca kuş; dilimi,
Saya durdu çok ilimi,
Yetmiş ilmik her milimi,
Dokudular Lahor şalı.
Giyer giymez çıktı sefer,
Dağlar aştık teker teker,
Döne döne geldiğim yer,
Derya kıyısında yalı,
Sırrı çıktı süveydanın,
Şahidiyim hüveydanın,
Altımdaki küheylanın,
Kalmamıştı bir tek nalı.
Yaralıyım şaşa kaldım
Dost devası, haber aldım,
Üryan olup bahre daldım,
Bunda kaldı dünya malı.
15.12.2011…Mustafa Yaralı
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 16.12.2011 00:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!