Erik Ağaçları Gelinliğini Giydiği Gün

Gül kurusu gibi solgundu gece;
Gece gibi uzundu kış.
İnsan karamsar;
İnsan yalnızlık içinde...
Kalp sevgiye hasret;
İnsan sevgiliye.
Gün ışığı ile aydınlandı dünya,
Gün ışığı ile aydınlandı hayat.
Kış bitti, bahar geldi.
Erik ağaçları gelinliğini giydi.

Her bahar aşık olur mu insan?
Sevip sevilmemeye dayanır mı yürek?
Bakarsın bir karınca ne kadar küçük...
Bir kalbi var dünyalar kadar büyük.
Nasıl taşır bunca yükü, çabayı dersin.
Bir de onun sevda dolu yüreğini görebilsek...
Erik ağaçları gelinliğini giydiği gün.

Uzaksın bazen, yıldızlar kadar uzak;
Öyle bir an gelir, et tırnak kadar yakın.
Ne garip şeydir düşünce;
O kadar çok güzelsin ki seni düşününce.
Sen ben olursun düşüncelerde,
Ben sen olurum düşüncelerde.
Yaşamak isterdim seninle,
Ömür gibi uzun minicik zamanı.
Erik ağaçları gelinliğini giydiği gün.