Yorulmuşluğunu okuyorum kurumuş dallarında,
Devrini tamamladığını anlamış, dallarına konmuyor kargalar da,
Çocuklar oynuyordu dibinde hatırlıyor musun geçen haziranda,
Üzülme! Seni her zaman seveceğim erik ağacım.
Altı yaşımda seninle arkadaş olmuş, gölgenle konuşmuştum,
Unutmadım! Bostanımıza zarara veren alamergeyi de dallarından kovmuştum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta