Dalında kurumuş,
Toprağı örtmüş hazan.
Büyüdüm!
Sen anamdın
Babam,
Sevdam...
Gurbete götürdüğüm,
Yolda yitirdiğim,
Bohçamda yemeni,
Alnımda yazı,
Sen sevdalığımdın erik ağacında.
Yün hırkam,
Eldivenim,
Kaşkolüm...
Ayağımda potinler,
Sırtımda yükün!
Bayram sevinciydin,
Matem hüznüydün,
Ayrılık türküsüydün avucum da.
Sıcaktı,
Kordu,
Közdü...
Sen, sevdalığımdın erik ağacında!
17 Aralık 2001
Tâlân Ayşe KayıKayıt Tarihi : 25.7.2003 17:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tâlân Ayşe Kayı](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/25/erik-agaci-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!