bahçemde yıllanır ağaçlar
bakışlar eskir yıpranır
yıpranır insanı gönülden yaralayan derin renk
gül saklar goncalarını
erik ağacı bilir beni ben gibi bakar
utanırım
beni tüm çıplaklığımla görsün istemem
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
