Yine erken açtın çiçeğini
Erik ağacı.
Daha ne yağmurlar,
Ne rüzgârlar,
Ne fırtınalar var geride,
Biliyor musun?
Rüzgârlar, önüne katıp
Savuracak narin çiçeklerini.
Güz yaprakları gibi
Yerlere dökecek
Hırpalayacak seni!
Kar beyaz çiçeklerin
Aceleci topuklarla ezilecek,
İnleyecek belki de!
Oysa zamanında yaşanmalı mevsimler.
Yok,yok
Dayanamam
Katlanamam buna!
Erik ağacı
Açma çiçeğini erkenden
Ne olursun!
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adana'da bir lisede edebiyat öğretmenliği yapıyordum.Bir sabah erkenden okuluma gidiyordum yine.Yolumun üzerindeki bahçelerde erik ağaçları vardı.Henüz kış bitmemişti.Buna rağmen erikler çiçek açmıştı.O sabah çok şiddetli bir rüzgar vardı.çiçekleri dallarından ayıran hırçın rüzgar,yerlereçiçeklerden adeta halı sermişti.Çok üzüldüm.İşlerine,okullarına yetişmek için koşturan insanlar basıp geçiyorlardı erik ağacının narin çiçeklerine...içim acıdı.sonra genç kızlar geldi aklıma...öğrencilerim,kızlarım,tertemiz yavrularımız...hep vaktinden önce çiçek açmaya kalkıp erik ağacı gibi hüsrana uğrayanlar... işte bu şiir 2004 yılında gerçek bir olaydan yola çıkarak düşüncelerimle,duygularımla harmanlanarak oluştu.
Ne sevdalar kaldı, mevsimsiz açan erik dallarında, ve ilk esinti de rüzgarların peşine takılıp gittiler.
Sayın Ufuk güzel şiiriniz anılara çiçek açtırdı teşekkürler dost kalem.
anlatılmak istenen harika bir tablo ile yüreklere akıyor...
saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (3)