Bizim evin bahçesinde
O büyük erik ağacı
Ne kalabalık otururduk altında,
Kimler yoktu ki orada...
Sevinçler,
Kahkahalar yükselirdi dallardan.
Gökyüzü ne kadar maviydi
Bulutlar ne çok şey anlatırdı bize
Bölünmemiş düşleri vardı
...................çocukluğumun.
Gölgeleri uzadı yaşımın,
Gözlerim arar oldu herkesi
Çocukluğumdan kalma tanıdık yüzleri.
Kimse kalmamış şimdi etrafta...
2006-Samsun
İsmet Bülent TanKayıt Tarihi : 17.12.2006 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)