(yapayalnız bir kuş ayrılığa ağlarsa ayrılık önemsenir... “Celil Oker”)
/yoğunluğuna yaşamak hayatı... bize karşı hiç cömert değilken bile... ve onun, asla cömert davranmayacağını da bile bile... kaldı ki biz, olabildiğince büyük hayallerimiz olmasına rağmen/ gül yerine onun dikeniyle bile mutlu olabildik hep... belki yalanlar söyledik kendimize... simülasyon mutluluklar ile kandırdık kendimizi şimdiye kadar... bu bir pollyanna tavrı değildi kesinlikle... derininde daha içerikli bir felsefesi vardı bu reflekssel tavrın esasında... rol değildi yaptığımız...
“bazen, kendim bile kendime kalabalık geliyorum” diyor ya şair... yani mutluluk için aslında üçüncü şahıslar sadece bir sebep/ yalnızca... hayat... kendimize bile tanımlayamadığımız, yaşanırlılıkların toplamı... belki de sadece bizden ibaret bir şey... belki de yaşama anlam katan tek şey bizim varlığımız yalnızca... her şeyi anlamlandıran... evet... tek mumluk hayat... (gibi...) sadece kendimizi bitirmek ve başkalarına ışık olmak için... ve kendi ışığımıza kör... bizim gibi insanlar kendileri için / kendi hayatlarını yaşalar daha çok sevinirlerdi büyük bir ihtimalle... mutsuzluğumuzun kaynağı kendimize ait bir hayatımızın olmaması aslında... başka acı dolu yaşamlara endekslenmiş bir hayat çünkü ceplerimizdeki... kan bağımızın dahi olmadığı ya da olduğu insanların tenceresini - açlığını - ölümünü - dirimini düşünebilmek... sanırım bizleri insansal kılan bu... insanlığın tanımı da bu; kendi hayatı olmayan mumlar! ../
tanımsız duygular içinde karaltı yitirdiğim gurbetsözlü hayat çölünde
Müptelayım, deliyim, düşmüşüm esrarı-ney'e
Feleğin kahpe başında paralansın parası
Ben güzel sevmeye geldim, değil ekmek yemeye
Çok içten duygu yükü ağır ve yaşama darbe vurulmuş olsa bile yaşam bir şekilde devam ediyor ..Saygı ve sevgilerimle...atıl kesmen
a r t ı k _ h i ç b i r _ ş e y _ y a k a m a z _ c a n ı m ı, _ a c ı d a n _ t a ş a _ d ö n d ü _ k a l b i m! ../
Sevgili Mehtap hanım
Yazının bütün özü burada gizli.
Acınızı anlıyorum. İnsan asla yaşanan büyük acıları unutamaz.
Belki küllenir ama o hep sizdedir.
Kardeşiniz Allahtan rahmet dileklerimle.
Selamlar..
Başınız sağ olsun dost hüzünlü çok etkileyici bir gerçek yaşam öyküsü kutlar saygılarımı iletirim
Öyle anlar vardır ki... ötesinde hiç bir şey yakamaz insanın canını... Sevgilerimi yolluyorum.
O kadar güzeldi ki susup sindirmeli her dizesini....teşekkürler...kutlu/yorum sevgilerimle
güneşimi kaybettim silinmiş yedi aksi sedada
bir avuç kordan sonra sessizliğe battı kızıl gurup
karlar yağdı yüreğime/ çözülürken kırılan sarkıtların kastında...
Tebrikler...
daldım, ağaçların gölgesinde kurşun sesli rüyalara
örselenmiş bir umudun sedef kakmalı rengini gördüm.
gördüklerim serap, yaşananlar yalandı sanki
şarkılar söylüyordu tunç kanatlı kuşlar,
diyarbakırlı bir çocuğa...
.....................
Şiirin hikayesini okumasaydım... harika... tebrikler derdim...
Şiirin hikayesini okudum... üzüldüm... sustum...
Sevgimle
kutlarım...........
'/ a r t ı k _ h i ç b i r _ ş e y _ y a k a m a z _ c a n ı m ı, _ a c ı d a n _ t a ş a _ d ö n d ü _ k a l b i m! ../ ' Hayatın özeti bu olmalı. Kutluyorum, çok güzel bir çalışma olmuş. Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta