(yapayalnız bir kuş ayrılığa ağlarsa ayrılık önemsenir... “Celil Oker”)
/yoğunluğuna yaşamak hayatı... bize karşı hiç cömert değilken bile... ve onun, asla cömert davranmayacağını da bile bile... kaldı ki biz, olabildiğince büyük hayallerimiz olmasına rağmen/ gül yerine onun dikeniyle bile mutlu olabildik hep... belki yalanlar söyledik kendimize... simülasyon mutluluklar ile kandırdık kendimizi şimdiye kadar... bu bir pollyanna tavrı değildi kesinlikle... derininde daha içerikli bir felsefesi vardı bu reflekssel tavrın esasında... rol değildi yaptığımız...
“bazen, kendim bile kendime kalabalık geliyorum” diyor ya şair... yani mutluluk için aslında üçüncü şahıslar sadece bir sebep/ yalnızca... hayat... kendimize bile tanımlayamadığımız, yaşanırlılıkların toplamı... belki de sadece bizden ibaret bir şey... belki de yaşama anlam katan tek şey bizim varlığımız yalnızca... her şeyi anlamlandıran... evet... tek mumluk hayat... (gibi...) sadece kendimizi bitirmek ve başkalarına ışık olmak için... ve kendi ışığımıza kör... bizim gibi insanlar kendileri için / kendi hayatlarını yaşalar daha çok sevinirlerdi büyük bir ihtimalle... mutsuzluğumuzun kaynağı kendimize ait bir hayatımızın olmaması aslında... başka acı dolu yaşamlara endekslenmiş bir hayat çünkü ceplerimizdeki... kan bağımızın dahi olmadığı ya da olduğu insanların tenceresini - açlığını - ölümünü - dirimini düşünebilmek... sanırım bizleri insansal kılan bu... insanlığın tanımı da bu; kendi hayatı olmayan mumlar! ../
tanımsız duygular içinde karaltı yitirdiğim gurbetsözlü hayat çölünde
Tamamını Oku
*
''Kale düşerse,
..şehir de düşer/miş...''
Eyy sevgili;
biz sana féth-î mübin açtık!..
/
(bilmiyorum... ama dökerdi yılan zehri bir zaman... hem de öyle bir dökerdi ki çöreklenerek yüreğime... bütün güzellikler inkar edilirdi günün en güzel vakti... dağlanırdı kalbim dönerken içimdeki mahpusluğa... yaşlılığını görmeye tahammülüm olmadığını şimdi daha iyi anlıyorum... {ben yine kendimi kandırıyorum/ ki buna ihtiyacım var} üstelik benim de yüzüm gülerken ona karşı... ellerimdeki koklayamadığım çiçek gibi... her gülüşünden sonra onu kendime saklarcasına sarılırdım, gizliden bir umutla... sarılırdım adının her hecesine... ölürdüm... ki zaten öldüm; gömüldüğü tenhalıkta, gözden ırak uzayan saçlarında...)
Nefis bir iç döküm okudum Mehtap hanımdan. Yürek sesinize hayran kaldım. Kutlarım.
insanın canı bir kez yanmaya görsün..gözü korkmaz birşeyden.herşeye temkinlidir her harekete tepkili..ama iyi yanı şudur .iyiyi ve kotuyu ayırmkata ustune yoktur... umarım istedigini elde edersin.umarım seni üzenler senden çok çok üzülür...sevgiyle ve saglıcakla kal..
/ a r t ı k _ h i ç b i r _ ş e y _ y a k a m a z _ c a n ı m ı, _ a c ı d a n _ t a ş a _ d ö n d ü _ k a l b i m! ../
Çok büyük tepki. İnsanın kendini yitirmesi gibi bir şey.
İnsanın kalbi taşa dönerse, yeniden kendini elden geçirmelidir. İnsan olma olgusunda, kalp cesedin insanlık vurgusundan başka bir şey değildir.
Aklımın ötesinde çalışmamı ziyaret etmenizi dilerim.
Gülün kokusunda, kelebeğin kanadında, bülbülün sesinde, toprağın dirilişinde yazılar vardır...buda acının yazısı...allah sabır versin ..yazınız bir harika olmuş duyarak hissederek yaşamak bu olmalı diye düşündüm...tebrikler
Kardeşinize Allah C.C. dan rahmet diliyorum. Üzüntü verici gerçekten. Ama duygular güzel yansıtılmış
Sevgili Mehtap hanım;
Tek kelime tek cümle harika ve ayakta alkışlıyorum....
Yazan yüregi ve kalemi kutluyorum.Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın..Saygı ve kalbi muhabbetlerimle...Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Öyle bir memleket 'ki bizim memleketimiz insanın,
bir erik kadar değeri yok!!!! yazıktır; ölenemi yanmaz yürek,kör cahilliğemi?hangi tarafı tutsam
elimde kalır ve elimi yakar....
Travma yaratacak denli dramatik bir yaşanmışın düzyazı ve şiirin dilinde haykırışının içime akışını duyumsadım, her adım atışımda harflerinin tarlasında..ve bir de o erik ağacını düşündüm sen gibi o da ağlamıştır...suskun bir ağıt dökülmüştür...her erik ağacı görüşünde içinde beliren yanma gibi...Galiba biraz ileri gittim..ama beni derinden sarstığını söyleyebilirim..Bir kez daha o bildik seslenişe sarılarak başın sağolsun derken, benzerlerinin olmaması için, sevgi ve çömertce paylaşımın en büyük mutluluk olduğu bir dünya düşünün yaşama geçebilmesi dileklerimle..sevgiler...Cumhur Turan...
***TEBRİKLER EFENDİM YÜREĞİNİZE SAĞLIK
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta