Erik Ağacı Şiiri - Celal Ünal

Hey garibim erik ağacı,
Erken değil mi daha,
Gülmüşsün etrafına,
Ya sabaha kar yağarsa,
Ayazın yaramaz çocukları,
Seni ağlatırlarsa,
Döktüğün her damla gözyaşın,
Yüreğime dokunur.
Belki sen çıksan da,
Ben çıkamam ertesi bahara,
Ne olur dost olmayanın,
Tebessümü seni aldatmasın,
Kapat perdelerini çiçeklerinin,
Pişmanlık ateşiyle yanar gidersin,
Dünyanın kırk türlü yüzü var,
Anlamazsın,bilemezsin,
Dayanamaz bu nazenin bedenin,
Kurur gidersin,
Bencileyin.