Ha bahçeden erik çalmışsın Ha birinin hayatından zaman
İkisininde kefareti ne tövbeden ne yazılmamış sevaptan
Böyle öğretti bize üstat;
Şefaatin geçtiği yol Hak'kın affından önce kuldan
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şiiriniz güzel. Ancak son mısraya takıldım. Kul hakkı yenmesi meselesine atfen mi o mısrayı kurdunuz? Eğer öyle ise sorun yok. Fakat bildiğimiz anlamı ile şefaat ise, hiç bir kulun şafaat hakkı yoktur, Peygamberlerimiz de de dahil.Tabii, insanların birbirine şefaati(yardımı, aracılığı) hariç. O da kısıtlı haktır. Çünkü 'Allah'ın izni ile başlamalıdır cümleleri. Saygılar.
yureginin hakaniyeti ile nakşettiğin bu guzel mısralrın hakkıyla eda etmenin mutlulugu yuzune yansısın kalemine saglık..
Düşün ki; olasın..
Yüreğine sağlık tebrikler...
çok derin sözler....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta