E R İ K
Beton binalar
oldukça çok buralarda.
zevk vermiyor
park yine aynı park.
bense yine aynı ben
olsamda değişmedim
içten gelen
durdurulamaz bir çoşku
doğasında
sadelik
yaşamı kucaklarım.
havaların ısınmasına
eriklerin bollaşmasına
seyirci kalamazdım da,
bahçeli evlerle dolu
mahallem
kurtuluş'ta,
geçen çocukluğumda
yeri bir başkaydı
ağaç dalında toplayıp
yiyesin geliyordu
koyveremedim
en sevdiğim meyve
c a n eriğini.
Aksaray/08 Haziran 2022
Gökmen Yılmaz Erdem
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 8.6.2022 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!