Eriha Gülü Şiiri - Yorumlar

Şiir, ölümün gerçekliğini, hayatın bir hayâlden öte gitmediğini anlatıyor.
Bir varmış, bir yokmuş her şey...
Hele de bu pandemi zamanında, dünyanın boş olduğunu alıp önümüze koyar gibi...

Derin bir şiirdi. Yüreğinize, kaleminize sağlık değerli arkadaşım.

Sağlıklı ve mutlu yıllar dilerim.

Kaleminize münhasır bir şiir ve oldukça ilginç betimlemeler. Aslında Hikmet beyin dediği gibi araştırma isteyen sözcüklerle bezeli bir şiir... Hikmet bey sağolsun araştırmış biz de hazıra konup öğrendik birşeyler. ..Teşekkür ediyorum Hikmet bey.

Mustafa Bay hocam ustalıkla kullandığınız kaleminizi tebrik ediyorum. Güzel bir şiir okuduk. Yüreğinize emeğinize sağlık.

Sevgiler saygılar...

Sözün özü son satır finali,harikulade anlatım değerli Mustafa hocam,kutluyor saygılar sunuyorum.

TAKTİK ŞİİRLER

Şiir, değerli Mustafa Bay’ın kaleminde kendine has bir taktiğin mahsulü oluyor.
Sanki hususi olarak arıyor – araştırıyor, buluyor – buluşturuyor, sonra da okuyana diyor ki;
Sen de biraz araştır, bul buluştur, öğren. Sonra da gel karşıma, beni, yazdıklarımı anlamaya çalış.
Öyle olsun bakalım.
Bir kelime bile öğrenmek elbette çok kıymetli.
“Eriha” çok çok eski yerleşim yeriymiş. Bulunan kalıntılar on bin yıl öncesinden daha eskiymiş. Filistin taraflarında bir yerleşim yeriymiş. İnsanlığın geçmişi fışkırıyormuş, kazdıkça toprağı.
“Eriha” veya “Erika” gülü.
“Yeniden Diriliş Gülü”
Gül sayılırsa.
Susuz kaldıkça kuruyor, biraz nemli ortam bulunca yeniden canlanıyor. Ölmüyor yani. Tohumları da nemli ortamı bulunca canlanıyor.
…
Ölüm ve yeniden diriliş…
Toprağı önce kaz, sonra bağrına konulanın üstüne üstüne at.
Doldur gitsin.
“Toprağı bol olsun…”
Toprağa defnedilene niçin derler, böylesi bir söz?
Toprağın zaten altına, içine gömülmüyor mu ölen veya ölüm…
“Bol olsun” diyelim.
Ölümler bitmedikçe kazmalar bitmez.
…
Daha dün şuracıktaydı.
Hatta yüzünü güneş yalıyordu. Yüzü gibi ruhu da, gönlü de aydınlıktı. Kimseyi kırmaz, bildikleriyle ortalığı aydınlatırdı.
Falanca gündü.
Aydın insandı yani.
Şimdi?
“Işığı(!) bol olsun.”
“Yüzünde ‘nûr’ olmayanın mezarı da nûrlu olmaz.”
…
Sanki ölüm, uçsuz bucaksız çöllerde sonsuzluğun membaını aramak gibi.
Kuruyup dökülen Eriha, bilinmez sonsuzlukta savrula savrula yeniden hayat bulabiliyor ve canlanıyorsa…
Bu dünya için “Bir varmış, bir yokmuş…” oluyor olmasına da…
Sonsuz âlemin nemine, suyuna,; âlemlerin sahibinin himmetine, ihsanına, nûruna nail olursa neden yeniden hayat bulmasın?..
Eriha gülünü görün ve düşünün…
Ölmüş bilinen, ölmüş olmuyormuş işte...
…
Hayat üç nokta…
Ölüm virgül veya iki nokta:

Kendine has taktik şiirleriyle düşündüren, araştırtan değerli Mustafa Bay kardeşimin ilhamına, kalemine sağlık.

Daim ol kardeşim.

Sevgi, saygı ve selamlarımla…

Hikmet Çiftçi
29 Aralık 2020

Mustafa Hocam Merhaba!


Yine içeriği dolu dolu, düşündüren dizelere imza atmışsınız.
Bu yaz,
Bir çok, bilimle mistik yaşamı birleştiren öğretmenlerle
tanıştım.
Onların, online öğrencisi oldum. Modern Şaman, Alberto Villoldo diyor ki,
Yaşamda ölüm, ölümde yaşam vardır.
İnsan ölümsüzdür. Ruhun bedenden ayrılması, ölüm değil yeni bir hayata
başlaması diye tanımlıyor.

Eriha Gülü'nü okuyunca , modern şaman Alberto'nun 50 000 yıllık şaman
geleneklerine dayalı sözlerini paylaşmak geçti içimden.
Yazan kalem ve yüreği kutlarım Hocam.
Saygılarımla.

Aslında insan,

Üretkenliğini yitirdiğinde,
Umudunu kaybettiğinde,
Yaşamın anlamından vazgeçtiğinde "Eriha Gülü "misali çorak topraklara, kuru dallara dönüyor.

Gülün suya, insanın su kadar sevgi ve umuda tutunmaya ihtiyacı var yaşamak için.
Bunlar olmayınca bitki gibi görüntüsü var kendisi yok oluyor insanın. ..
Bu ölümden kötü bir durum değil mi? ...

Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık Hocam
Selam ve saygılarla

Yüreğinize sağlık üstadım,’bir varmış,bir yokmuş’yaşam.Ya yaşananlar?..

Tebrikler değerli şairim güzel dizeler için yüreğinize sağlık saygılar selamlar

Düzen bu elden bir şey gelmez
Bir varmış bir yokmuş hayat işte,
Manalıydı şiir, kal sağlıcakla selâmlar üstadıma

Var olanlar mutlak değişecekler her şey degeşkendir ustad.
Sayğılar.