Nasıl bir yok oluşla içtim
Bir bilsen küçüğüm
İçim eridi belgesizliğime
İçim eridi kan rengi
Söyleyemediklerime
Yayılmışım gözlerine
Elim gitmiyor kaleme
Eridim su içinde
Duman çektim gövdeme
Seni düşündüm
Ne istersin benden diye
Yine eridim
Yaz gelmiş ondan işte
Yasakladığım yollarda kaybolurken
İki dirhem aklıma sahip çıkamadım
Daireler çiziyorum
Matematiği sevdiğimden değil
Kendime döndüğümden
Kendimden kaçtığımdan
| Suskun ellerin..Kendine yazıyorsun geceyi..Dinlesem küsmem |
Zehir zıkkım açan çiçekler
Musakka bile iştahsız iniyor
| Su bir garip |
Doğa beni zehirliyor
Sensiz dünya manasız
Sensiz bu dünya dönmüyor
Son imgemde tükendi
Tek yoldaşım türkülerdi
Giden bendim gelemedim
Az sabır
Topraktan sana döneceğim
Saçlarına düşeceğim
Şair mutlu
Yerini bulmuş
Eline bir mektup tutuşturmuş
Yanmış uçları ayrılığın
Mürekkep kokar gurbet
Sabret
Sabret
Erisin ayrılığın çiçeği
Gidenler dönecek geri
Kimler gittide
Yüreğe dönmedi
24 Haziran 2004 ' Sır yanarken '
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 9.9.2004 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!