Erhan Us Şiirleri - Şair Erhan Us

Aynı ekrana bakan
Aynı çözümsüzlüğü gören
Aynı fikirlere çarpıp
Aynı sınırlarda duran
Aynı kriterleriyle sûni başarıların
Aynı başarısızlıklarda kaybolan

Biliyorum onlar için istiyorsun
Her adımın, gelişme için
Sabah şuursuz bakan aynaya ve
Döngüye giren hayatlara

Biliyorum onlar için istiyorsun

Anlatacak vaktin yok
Anlaşılacak da olmadı
Ne bıraktın Roma'ya
Magazin olmak dışında

Hamit ile Murat gibi

Doğdun. O iki renkli kutuplarda büyüdün hep,
Yüklenmiş roller, yapmacık arkadaşlıklarla,
Birilerine yaptırdın ödevlerini,
Okuldan eve, evden işe, bir artı değer üretmeden geçti yılların,
Haberlere bakarken derin bir iç çektin, kapattın.
Kulaktan dolma birikiminle tartışırken Post-Truth çağında,

Kaçışı olmayan döngüsü içinde yalanın
İhtiyaç mı, oyun mu olduğu anlaşılamamış
Kimliksiz bir inanma meselesi

İçinde taşırken tanrılarını dokunulmazlıklarıyla
Ya da akarken kanları 'kulların' ritüellerde

Nerede başladı herkesleşmekle ben kalmamın sınırı,
Nerede bitti?
Sistem, bu sistem
Öyle dönüştürmek istiyor ki beni birine,
Hiç olmadığım, hiç olmayacağım
İnanç, uyum ve başarının sabit kriterleri ile bir seri üretime

Statüko kokuyor sabahlar
Burun kıran o sistemin
Kesif, bok kokusunu bastırırcasına
Ve üşütüyor biraz
Hafif esintinin verdiği keyfî eşiği çoktan geçmiş
Ama alıştırmış da kendini

Boğulmuş, küçük ruhlarında
Ve soluk kriterleri arasında
Kimlik dağıtan toplumun
Cansız, pastel normları
Yığınların uymaya zorladığı
Ve sonsuz döngüsü