her gün gittikçe
bir yerlerden geldikçe
uzaktan uzaktan bir trenin
geçişiyle bir bakıyorum
gün boğumları arasına
en çok sekiziyle sabahın
beni mi bulur
bütün bunlar beni mi bulur
nereden ne eserse
bir şey yağarsa meğerse
beni mi bulur
-bulur bulur-
ani bir şekilde düşürdüm
gözlerimi önüme
bulutların kuyruklarını kısalttığımızdan beridir
yıldızlarla
böyle olmalıydım
halbuki orada oturmuş
o geceden sıradaki günleri
düşünüyorduk
duvar gibi karşımıza dizilen
bulutlara bakarak
kapılar nasıl kapanırdı
ve yahut nasıl aralanırdı
bir rüzgar gibi
ansızın
özlemek gibi mi?
-değil-
Acılarıma çaresizlikler sürerekten
Gidiyorsun şimdi
Bana ait olan ne varsa suratıma vurarak
Ve de senden sebep yaşlarımla ıslatarak
Yüzümü
Garip bir yalnızlık
Büyüyor içimde
Aslında pekte yabancı olmayan
Lâkin aslını,sûretini unuttuğum
Gitmek gibi bir şey değil bu
Tozlu kalmış akşamların
Doğuşunda kalmıştı o gün
Adam sus pus durmuş
Kadına bakıyordu mütemadiyen
Kadında boş değildi
Gözleri değerken adama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!