Hava kararmaya başlamışken,
Üstüme bir ağırlık çökmüştü...
Kulaklarımı bir şarkı sözü okşuyordu,
Oturduğum semtin adıyla başlıyordu,
Arnavutköy kıyısı....Erhan söylüyordu.
Nice şarkıları avuttu beni,
Aşkı meleklerden çalmayı öğrendim,
Köyümün yağmurlarında yıkanmayı...
Sevmeyi öğrendim, ``seni çok seviyorum`` diyerek.
Kulaklarıma bir şarkı düştü,
Karanlık gecelere, ``yansın geceler diyerek``
Mevsimlerden son bahardayım, gözlerinde bir umut yok,
Geceye yalvarıyorum ``bir umudum yok mu? `` diyerek.
Yüreğimin kıyısına vuran dalgaları hiç sormayın,
Deniz kenarı bile bu kadar darbe yememiştir.
Gözlerde kaybolmak...
Çürümüş bir bedenin kaybolması nedir ki.
Kulaklarımda hiç bitmeyen bir şarkı,
Hala Erhan söylüyor...
Arnavutköy`ün, kaybolan aşkların kıyısı,
Gecesinin kuytusunda bir beden çürüyor.
Kayıt Tarihi : 6.5.2005 01:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)