tanrı çocukluk günlerinde
bilmezdi tanrı olduğunu
köyün içinde sessiz dolaşır
her bir yana tohumlar saçardı
kime rastlasa bir kişi eksikti
kimi terk etse bir kişi fazlaydı
yıllar evvel gördüğüm rüyadan
bugün uyandım
günaydın
çünkü ölüm
yavaşça alışmaktır cevapsızlığa
şimdi fallara açılan bir yerdeyiz
ve ülke
çocuklarını diri diri yakanın koynunda
sarhoş bir cariye gibi uyumakta
-eskiden güzeldin
söz kırıldı
ve bir gürültüye dönüştü kutsalımız
gerçeği dille nasıl anlatırız
...
amcam uyanıp ağır zemberek uykusundan
bir akşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!