Yetmedi işte yuvarlak masadaki hırıltılar,
Yetmedi işte ‘’ üniter devlet yapısı ‘’ diyen yıldızlar,
Yetmedi işte her fırsatta okunan beddualar,
Yetmedi işte uyanın artık analar, babalar!
Bak! Gidiyor omuzlarda onüç cennet yolcusu,
Ablacım,
Ne kadar oldu, tahayyül dahi edemiyorum.
Ama artık seni özlediğimi biliyorum.
Önce sen gittin bizden; telli duvaklı,
Sonrada ben kaçtım sizden; serseri gibi.
İşte gene gaflet zamanı,
Ömrümüzün hatırı sayılır kısmı.
Nefis hep tatlı hülyalar görmek ister,
Nazen güller, kokular misk-i amber…
İster ama gündüzün gecesi var elbet.
Kalakaldım o arsız, o nihayetsiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!