Dün gece sen uykudayken yoldaydım.
Korkusuz taşıyordu yükünü ayaklarım,
Kirpiklerime kar yağıyordu.
Dün gece sen uykudayken yoldaydım.
Tufandaydı dünya,feryatlar diz boyu
Sen git ben hemen geliyorum
Hatıramı rüzgara veriyorum
Sen git ben hemen geliyorum
Kalburda ruhumu eliyorum
Üç damla baldıran yaktı sahrayı
Ben gördüm.
Ve kitabeler unutmamak için
Bir çentik daha attılar zamana
Halhallar suskun.
2
Bu insan elidir unutma
Seversen dost olur, sırtını okşar
Ümit çırpınıp dururken
Yaşlı bir balıkçının yosun kokan oltasında,
Ayrılık vuslatla başlar dedi anneleriniz
Sevda ebem kuşağından bir ülkede
Ama siz davetler aldınız
Kırmızı dipli mumlar,ucu yanık mektuplar...
Ve yakıcılığını anlamak için
Ateşe soktunuz elinizi
Ufukta duman var yarenler!
Ufukta duman...
Ruh maddeden on sekiz bin kıta ötede
Doğum sancısı çekmekte
Ağlayın
Kalabalıklar içinde
Kütükten bozma bir adamım işte
Biraz yontulmamış.
İnkar etse de yalancı şahitlerim
İtiraf ediyorum!
Hep bir Neron besledim içimde
Dipnot
Sınırları çizilmemiş güzellikti varlığım
Bedenim ruhumun önsözü
Heyhat!
Yargılar boynumda urgan,
Veremli bir rengin ardında tüllendi aynalar
Geceyi tutuştururken sonsuzluğun girdabında.
Gece yandı,sular yandı,bir rüyanın efsunu yandı
İçimde kalmışken bir öksüz bir garip ceylan
Ardıçların gölgesinde buz tuttu sevgiler...
Ben yalnız gerçeği öğrenmek istiyorum gülüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!