Acın biter sanma koparsam senden
Dalıp anılara bakıp ağlarsın
Yolumu ayırıp saparsam senden
Hayata kahredip bıkıp ağlarsın
Yediğin, içtiğin zehire döner
çok bekledim seni gelmedin ya sen
Çaresiz kaldım da çözemedim ben
Ruhum yandı ey yar, muzdarip bu ten
Deryaya daldım da yüzemedim ben
İnledim sızladım kimse duymadı
Yarım kalır sözler heceye döner
Yürekte acılar yaraya döner
Kaybolur gündüzler geceye döner
Denizler kururda karaya döner
Umutlar söner de kara bağlanır
Gözler açılır kapanır
Sonra şimşekler çakar
Sert bir rüzgârla
Dökülür gözlerden
Yağmur damlası
Ağlar bir çocuk
Gözlerinden katreler düşmüş al yanağına
Bu ne acı, bu ne ah, kimin düştün ağına
Yoksa kara diken mi battı ayaklarına
Anlatsana yabanlar mı daldı dost bağına
Yüreğinde alev var, yaklaşsam beni yakar
Bir gün kalırsam senden uzakta
Görür gibi olursun beni ufukta
Anarsın beni her lafta
Ararsın beni her şafakta
Ağlarsın bulamayınca
Beni her köşe bucakta
Karanlık hüznümü saklar
Bulutlar benimle ağlar
Bu akşam bir başka akşam
Efkâr dağıtır sigaram
Yürüyorum Yollar ıslanmış
Asır aşmış, bir çınardı
Gör ki susmuş, dili yoktu
Nasipsizler, hep kınardı
Konuşmaya hali yoktu
Hasret kalmış güler yüze
İnsanoğlu bu dertler eksik olmaz başında
Bakarsın ahla, vah la, boğulur gözyaşında
Lezzetti bulduğu an helal pişmiş aşında
Bakarsın adı yazar beyaz mezar taşında
Acı dolu bir hayat beden olmuş vah bayat
Damarda gezen kan, sen canda cansın
Bir bahar mevsimi, çık gel ansızın
Sensiz şaşan gönül aşkına kansın
Senli olan bir gün, bir ömre sığsın
Sen kara kışta yaz, yazda baharsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!