Erguvan zamanlarındayım mevsimin,
Acıyan yanlarıma merhem olmuyor.
Dikey hüzünlerden geçiyorum,
Kavuşmalar kollarımı yatay geçiyor.
Ben bu mevsim hep böyle oluyorum.
Biraz suskun biraz da kendiyle muallak.
İnce bir rüzgar alkış tutuyor yalnızlığıma,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;