Erguvan Ve Köpüğün Çıldırışı

Ben orda sizi ağladım erguvana hep
Burukluğun yakutunda
Köpükteki beyazlığın kazasına öykündüm

Erguvan: Köpüğün aczidir için

Kilisegillerden bir cumartesiydi belki
Gölgelerimizi düğümleyen
Terk edilmiş sarnıç surlarının yitikliğine

Akrep ki: Erguvan artığıdır, geceye
Çıldırışın tüyü de koru dağılan bir kibrit üzereydi
Pulsuz zarflardan oyulmuş sözcükler sırtımdayken
Avuçiçlerinde kırılırdı titreyen âhı alevin

Tragedya, kızıl salınımlar ve yakarış!
Ben orda sizi uyuyan suyun isiydim hep…

Son telim de koptu / Kemanım artık tüm susacak