Erguvan Mevsimiydi… Şiiri - Kerim Akın

yeşil bir hasret geçiyordu gözlerinden
gördüm
ne kadar koyuymuş yazgımın mürekkebi
adadığım onca kan hiç soldurmadı rengini
bunca yangından sonra
ne ben unutabilirim seni
ne de sen tanırsın beni…
bu hüzün böyle
gitti gider…

kan rengi güller açıyor
kendi çarmıhımda
soldurduğum aşka
ağıt tutarken.
en kanayan kendimin rengine aldanmışlık.
nerden baksan bir yanı hüzün
bir yanı alabildiğine karanlık
kış geçitlerinden yaza geçilmiyor
yazık…
gitti gider…

senden giderdim
en içrek dağları
kanatarak aşamazsın
bilirim
bilirim de en çok korku
ondan…
gitti gider…

bir yanı vardır kalbimin
ne zaman sınasan kanar.
kanar ya
ne zaman sussa...
gitti gider…

kurnalar anlamaz niye içerler zamanı
en dar anlarında onlardır
sancılayan hüznü
en çok hüzün eden de onlardır
bir yanımı
geldi mi gidersin…
gitti gider…

hangi harf titrer içimde
s/en hüzünlü adın türküsü
ki kim uğrasa bahçemize
artık
gitti gider…

dağ dağ oldu hasretin
kodun gittin, bir erguvan mevsimiydi…