Ateşin gölgesinde küllenen şarkılardı,
Darda bir kadın gibi çaresiz elleriyle.
Nedamet rüzgarına kapılmış çocukların,
Dilinde uçurtmalar uçan o gözleriyle…
Canlandı yedi veren, yedi tepeden öte.
Lades olmuş bir ömrün sonbaharıdır gece.
Dilde bigane kalan ezgiler kadar hunhar,
İğreti gülücükler birikir cümlelerde.
Yezidin askerleri vurur kelebekleri,
İlkbaharın erguvan mavisi gözleriyle.
Bana elveda diyen ince, uzun bir hece…
Lades olmuş bir ömrün sonbaharıdır gece.
Labirentler içinde can bulan nefeslerdi,
Mısraları ateşe götüren sözleriyle.
Mürekkebin bahtında filizlenen kederin,
İntiharlar büyüten Yahuda mavisiyle…
Düştü ölümden öte, şarkılar düştü yere.
Lades olmuş bir ömrün sonbaharıdır gece.
Şiirler erguvanlar içinde bir bilmece…
Şairin iklimidir sonbahar ve de gece.
Kayıt Tarihi : 14.8.2007 18:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)