Bu sabah, mazinin içine daldım
Gözümde yaşların billur selinde
Hayalimde kalan son rengini, ben
Erguvan ağacına bakıp da andım
Beyaz bir köşke, sıfır dayanmış
Eflatun rengine tümden boyanmış
Çiçekler, sen yokken nasıl uyanmış?
Erguvan ağacını seyredip yandım
Bilirim, takmazsın bu senin huyun
Bir ab-ı hayattır kesilmez, suyun
Erguvan ağaçları, sesimi duyun!
Eflatun renklere bakıp anladım
Haki der, ismini nereden aldın?
Serpilip serpilip, dünyama aktın
Eflatun gözlerle bana mı, baktın
Erguvan erguvan deyip ağladım.
Kayıt Tarihi : 24.1.2021 12:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçük Çamlıca'da, tarihi beyaz köşkün yanında bulunan erguvan ağaçları ve çiçeklerini seyrederken yazdığım bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!