Ergün Turhan Şiirleri - Şair Ergün Turhan

1973 Trabzon doğumluyum. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı mezunuyum. 17 yıllık öğretmenliğimi hâlen Kadıköy Fenerbahçe Anadolu Lisesi'nde sürdürmekteyim.

Ergün Turhan

yağmurlu bir havada
ölmüştü adam
gökyüzü
yıkasın diye bedenini
insan eli değmeden

Devamını Oku
Ergün Turhan

eğer birgün sandığın hayatta
uyanmak zorunda kalırsan;
gözlerin şişik, dudakların uyuşuk,
ve parmakların sızlıyorsa sıkılmaktan...
eğer birgün yürümek zorunda kalırsan,
ayaklarına batarsa mesafeler;

Devamını Oku
Ergün Turhan

babamın kucağında
hayatın kuytusunda
uykunun uykusundayım
uyandırmayın beni
uyutulmak için gittiğim bir yerdir okul
tahta sırayı yumuşatmayı öğreten öğretmenlerim

Devamını Oku
Ergün Turhan

iz gitmediniz ey sevdiklerim, sevmediklerim;
bildiklerim ve bilmediklerim...
özlediklerim ve özleyemediklerim.
Ben geçtim yanınızdan,
an olduk yakaladık, can oldu bağladık...
parabollerimizin denkleminde kesişmeler

Devamını Oku
Ergün Turhan

Bir sokak geçti gözlerimden,
Gözlerimden gri bir bulut.
Bulutun altında bir kedi durdu,
Baktı uzun uzun ve düşünceli bir ses gönderdi
Tükettiği canlarına.
Ve kaybolan canlarının şerefine şişesini kaldırdı

Devamını Oku
Ergün Turhan

Dünyaya gönderildim:
Yapmam gerekenleri yapmam,
Satmam gerekenleri satmam;
Susmam gerekenlere susmam,
Bakmam gerekenlere bakmam…
İçin.

Devamını Oku
Ergün Turhan

Bir varmış, iki çokmuş…
Mutsuz ve yalnızmış insanlık
Dünyalardan birinde;
Kendine sığınmış, korkmuş,
Ya da kokmuş bütün sığınmak istedikleri…
Bir varmış insanlar, iki kalabalıkmış;

Devamını Oku
Ergün Turhan

Bugün ışıl ışıldı İstanbul,
İstanbul hareketli ve sıcaktı insanları…
Ben, başımda siyah bir bulutla dolaştım, ve
Bütün gün, şimşekler çaktı üstümde.
Yanımdan geçenlere, karşımdan gelenlere
Gülümsedim ve ağrıyan başımla selam verdim.

Devamını Oku