Ergün Sak Şiirleri - Şair Ergün Sak

Uykudan müsaadesiz,
karınca sessizliği ile,
giriyor koynuma soğuk.

Başım, aşsız kalmış mide gibi sancımakta...

'Hiç de nankör değil; konuşmadıkça pekişen tek dil
ızdırapça'
(...)
kör bir annenin, ten ve göz rengini bilemeden;
bağrına bastığı evladı gibi sevmiştim ben seni.

Bütün temizlikçi kadınlar,
işini yaparlar aslında, silerken duvardaki lekeleri.

Ama hiçbir kimyasal silemez;
duvarın gördüklerini.

Dörtte üçü sularla kaplı olmasına rağmen,
neden hala bu kadar kirli dünya?

(...)
Bütün nüfusları öldür diyor:
İçimdeki bencil-man;
bir sen kal, bir de ben!

Ağustos 2010