Gönül uslanmadin bu derdi beladan
Sigamazsin genis dünyada bir odaya
Ne alip verdin ela gözlü yar ile
Mecnun edip divane salarsin çöllere
Dinlemezsin sana nasihat edende
Gözlerin elası ceylanlar kıskanır,
Seni görenler huri kilman sanır,
Cümle mahlûk güzelliğini tanır,
Cenneten koparılmış gülsün güzel
Gönüller sıraya girmiş aşkından,
Umutlar güzel olan umutlar
Insanın umudu var guzellige dair
Bir şiirde yahut bir sarki
Seni tanımak guzel dostum
seni bende görmek
Toprağın koynuna ekmek gibi
Güzel gelir yanima
Kirpigin tak boynuma
(benzer selvi boyluma)
Ben aysemi cok sevdim
Gündüz gelme koynuma
Hasret dedim yüreğime sevgi verdi
Sığacak bir gönül bulamadım ya
Daha yirmisinde birden gidiverdi
Yanan bu ateş-i söndüremedim ya
Yandık yakildik cehennem oldu dünya
Iste geldik gidiyoruz dostlar
Neyime yalan dunyada malim
Kuru bir can ve uryanim
Rabbimin emaneti bu canim
Anamdan düştüm aldim nefes
Simdi gitmek isterdim
Uzak diyarların bilinmez yalnızlığına
Yüreğimde ince bir sızı seni hatirlatan
Ne varsa ardimda birakip
Kacmak isterdim
Ne kadar çok ihtimal düşündüm
Sana ulaşmak için
Kaç bahar geldi dallarıma
Çiçek açmadım
Yoksulluğum dışımda kaldı
Herkes gördü
Halimi derdimi sormayin benim
Ciğerlerim pare paredir bugün
Yaram derinde desmeyin benim
Basimda dönen karadir bugun
Ben idim butun halime sebeb
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!