Ergin Kaya Şiirleri - Şair Ergin Kaya

Yıllara duraksayan ağaçlar
Donuk yüzleri ile bakıyorlar
yaşama

Kapılan göz yaşlarım
Kentin yağmurlarında intihar

Sokulmak istiyorum kollarına
Bir gitar sesi ile
Gecenin karanlığında
Boşalan ellerimin teri soğumadan
Beni bırakma diye
Bağırmak istiyorum

Her gece ölümle yatarım koynumda
Bir silah
Kimi zaman gecenin karanlığında
Gözlerime bakışı ile irkilirim
Karanlık dostumdu
Gündüzlerime mendil salladığım

Çoçuken tırmandığım
O ağaclara
Alabildiğince ufukları tanımak
Anlamak ve sevmek
Ve düşmemek korkusuyla
Sımsıkı sarıdığım anları hatırlıyorum da

Kaçak türküler var
Kendimden saklayamadığım
Hançer hançer yüreğimi delen
İçimde bir karanlık
Ve bu karanlıkta
Genzimde bir yağmur yağıyor

Ben bu şehrin yalanıyım aslında
Gidişimi kimseler umursamayacak
Hayallerim kadar büyük ölmüyorum anla
Hüznümün altında
Küçük bir gülümseyiş var

Yüzündeki çizgilerde
Saflığına tutulduğu mu zannederken
Hiç habersiz
Yüreğinin derinliklerinde
Cehennem ateşine kapılmışım
Şimdi

Uzanmış yatıyordum bir taşın altında
Yüzüme değen iki damla uyandırdı
Açtığımda inanamadım gözlerime
Kızdım
Yine mi geldin dedim
Bir demet gül serpti üstüme

İnsanlar içinde yalnızım
Ölüm soluk soluk yüreğimde dolaşır
Bu sevdanın ilk nankörlüğü değil
Azrailin peşime düştüğü ilk an
Meteliksizliğim ilk değil cebimde
Düşlerimde uçurduğum kuşlar firari

İlkokul sıralarında bakmıştım
Yedisinde bembeyaz bir aşka
Sonra yirmi ikisinde
Karanlık aşklara kelepçe salladılıar
Vuruldum güneşin aydınlığında
Karanlık sevdalara