Balkon kenarında unuttuğun çay soğur,
insanlar ansızın gider ve hayat kendini bir hasretin
içinde büyütecek kadar uzun değildir…
Akşam olur mahallemde,
insanlar bir bir toplanır.
Birikmişler vardır yüzlerde,
mahmur mahmur çalkalanır durur.
Ne güzel bir şeydir o yaz akşamüstüleri.
Hafif, serin bir esinti alır götürür insanı
Biliyorum oradasın sen, hep
orada, en derinde. Suların mavi aynasında,
dalgaların bahtiyar köpüklerinde…
Neyim varsa,
şimdi bu bende kalan.
Dünyanın tam ortasında.
Sendendir bu mevsimler,
sendendir bu yaşamak.
ve sendendir ölmek.
Kaybolmak istiyorum.
Bazen bir cümlede, bazen bir gülüşte
ya da bir hayalde. Nerede olduğumun
bir önemi yok, bende her yer senin yanın işte…
Sıcak bir Temmuz sabahı,
Bugün sana Salacaktaki yeni evimden yazıyorum.
Güneş kızıllığını hafifçe gökyüzüme dokundurmaya başladı.
Her yer rengârenk, hayatım gibi endişeli ve sorunlu.
Uzun zaman sonra ilk kez kendimi
yalnız ve paylaşımsız hissettim.
Gece yarısı.
Sokaklar ıssız, perdeler çekilmiş
Ve yollar;
Terk edilmiş bir sessizlik içinde.
Zamansız yağan ahlaksızlık
Bir cadde kenarında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!