Ergenekon Destanı Ve Gerçekler...

ERGENEKON DESTANI ve GERÇEKLER...

be hey! demirci kava:
bela buldun milletin başına...
otursaydın oturduğun yerde,
cennet vadi ergenekon' da...
şöyle bir düşündümde,
yetmiş yerde körüklerle,
demir dağları eritipte,
kalsaydınız bu vadide...
sadece soyumuz sopumuz
kırılırdı açlıktan,
bu günleri görmektense,
kurtulurduk belkide...
o vakit, ne göç olurdu
iller, çöller aşrı, ne de sefer...
yok olup giderdik,
karışırdık toprağa,
ama hep birlikte,
ama birer birer...
eli, ayağı kesilmiş
bir çocuk on yaşında...
bir dişi kurt kurtarmış,
beslemiş bir mağarada...
aradan seneler geçmiş,
çorçoluğa karışmışlar...
neyse bırakalım latifeyi,
geçelim asıl konuya...

bu milleti yıllardır seyirci kıldı,
giden gelen hokkabazlar...
ceplerden paralar uştu,
telde yürürken cambazlar...
midelere vuruldu pranga,
ardından gurul gurul bir ses...
düşünemez oldu beyin,
çıktı çıkacak son nefes...

çıkmaya kalmadı yüzümüz,
evden çarşı, pazara...
boyumuzu aştı borçlar,
gelen gün dünden kara...
üreticimin ürünü,
beş para etmez, çöpe gitti,
hakkın arayan emekçi,
atlantik suyuna belendi...
üniversite bitiren gençler,
baba eline bakar...
ana- baba çaresiz,
gece gündüz demez ağlar...

tuzla' da kobay oldu,
benim işçim, denizcim...
tarikat yuvaları çöker,
cansız kalır bebelerim...
alçak mayınlar patlar,
şehit düşer memetler' im...
lakin varamadım sırrına,
hem ağlar, hem giderim...

ne zaman kalsalar darda,
sarılırlar ergenekon' a...
nasılsa vatansever gırla,
güzelim anadolu' da...
buş' un talimatı,
AB' nin uydurma yalanları,
ne de olsa eşbaşkansın,
bize okuma bu mavalı...

bizim davamız bağımsızlık,
görev vatan savunması,
bir milli iktidarla,
hemen devrim kanunları...
ampul, fener, dişli,
bilumum ali dibolar' ı,
ayıklayıp teker teker,
temiz kılmak yarınları...

nah işte sam amca' nız,
kanser oldu, ölüyor...
AB' niz bir batakta,
debelendikçe batıyor...
güvendiğiniz dağlara,
karlar yağdı eriyor...
yüce divan vakti geldi,
saltanatınız çöküyor...